Όταν οι μετατοπίσεις του σεισμού χτυπούν, οι πρώτοι φορείς που καταρρέουν είναι οι ισοστατικοί!
Μία δυσάρεστη συνέπεια της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιπέσει η Ελλάδα είναι η μαζική φυγή Ελλήνων αποφοίτων στο εξωτερικό, με δυσάρεστες επιπτώσεις τόσο για τους ιδίους όσο και για τη χώρα. Παρά το γεγονός ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι τόσο έντονο για τους αποφοίτους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δυστυχώς είναι ορατό.
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο προσφέρει υψηλή ποιότητα σπουδών και δίνει σε όποιον πραγματικά επιθυμεί να σπουδάσει τη δυνατότητα να κατακτήσει υψηλού επιπέδου γνώσεις (τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο) για μία λαμπρή καριέρα, οι οποίες θα κόστιζαν χιλιάδες ευρώ και τις οποίες μπορούν να προσφέρουν μόνο ορισμένα καταξιωμένα πολυτεχνεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Αυτό ξεκάθαρα αποτελεί πλεονέκτημα και ευκαιρία για τους φοιτητές του ΕΜΠ (δωρεάν πρόσβαση σε ακριβές γνώσεις).
Δυστυχώς, η απάντηση της εποχής στο ερώτημα "Και μετά το πτυχίο τί?" (η χρήση του λατινικού ερωτηματικού δεν είναι τυχαία) είναι μεταπτυχιακό για management στο εξωτερικό. Αυτό είναι το ρεύμα της εποχής. Το γεγονός ότι αποτελεί την τάση της εποχής συνιστά έναν ξεκάθαρο ενστικτώδη λόγο για να την απορρίψει κανείς προκειμένου να αποφύγει καταστάσεις υπερκορεσμού.
Ο φοιτητής που επιλέγει να συνεχίσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο εξωτερικό οφείλει να το πράξει συνειδητά, να επιλέξει το κατάλληλο πανεπιστήμιο και τον κατάλληλο καθηγητή για τις ερευνητικές του ανησυχίες και όχι απλά να στείλει στα τυφλά βιογραφικό και "ό,τι κάτσει". Το θέμα είναι να επιλέγουμε εμείς τις μεταπτυχιακές μας σπουδές και όχι αυτές εμάς! Είναι λυπηρό ότι πολλοί απόφοιτοι έχουν καταβάλει υπέρογκα ποσά για σπουδές στο εξωτερικό σε αμφιβόλου ποιότητας μεταπτυχιακά πρόγραμματα και πανεπιστήμια την ίδια ώρα που θα μπορούσαν να επιτύχουν καλύτερη ποιότητα μεταπτυχιακών σπουδών και μάλιστα δωρεάν από το ΕΜΠ ή να ανοίξουν όχι ένα όχι δύο αλλά τρία γραφεία με τα χρήματα αυτά και να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Το ζητούμενο είναι κάποιος να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία. Χωρίς να στρέψεις το νόμισμα, η όψη του δεν αλλάζει.
Εύχομαι το πρωί της Τετάρτης, 1 Ιανουαρίου 2014, μόλις ξημερώσει, να χιονίσει στα Φάρσαλα και ο βαθμός υπερστατικότητας των φοιτητών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου να κινηθεί ανοδικά και κατά το δυνατόν ανεξάρτητα από τον Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών!
ΥΓ: Τα μηνύματα από το πρώτο κύμα φυγής στο εξωτερικό δεν είναι και τόσο θετικά!
Ξεκάθαρα κατά της άκριτης επιλογής για σπουδές στο εξωτερικό και ειδικά χωρίς υποτροφία!